Schin op Geul

(Limburgs: Sjin) is een kerkdorp in het zuiden van de Nederlandse provincie Limburg in de gemeente Valkenburg aan de Geul. Tot Schin op Geul behoren ook de buurtschappen en gehuchten Engwegen, Keutenberg, Walem, Schoonbron en Strucht. Het grondgebied van Schin op Geul is 691 hectare groot en er zijn ongeveer 1700 inwoners.

Het dorp is bekend als vakantieoord. Er zijn dan ook enkele hotels, campings en een bungalowpark gevestigd. Schin op Geul wordt voor het eerst vermeld in de jaren 847 en 968 in schenkingsoorkonden ten gunste van de abdij van St.Remigius te Reims en haar proostdij te Meerssen. Schin op Geul is daarmee de eerste met name genoemde plek in de huidige gemeente Valkenburg. Een andere geschreven vermelding van het dorp dateert uit 1145 in een gunstbrief beschrijft Paus Eugenius III de eigendommen van de monniken van Reims. Daarbij wordt ook de kerk van Schin genoemd. Schin op Geul was onderdeel van het Land van Valkenburg en viel, met uitzondering van de jaren 1557-1593, onder de schepenbankKlimmen. Na afloop van de Tachtigjarige Oorlog, bij de verdeling van het Land van Valkenburg met het Partagetraktaat in 1661 viel Schin op Geul aan het Rijk van de Spaanse Habsburgers, vanaf 1715 aan de Oostenrijkers. Bij het verdrag van Fontainebleau in 1785 werd het gebied overgedragen aan de Republiek der Nederlanden.